VL Column: In de ban van de ring

In de ban van de ring

‘Hallo, ik ben Nathalie en ik draag een Oura ring.’ Sinds ik deze high tech ring om mijn rechter middelvinger draag, voelt het alsof ik tot een merkwaardig clubje ben toegetreden. Het clubje dat graag zijn gezondheid monitort met draagbare gadgets en niet kan stoppen met erover te praten. Eerlijk gezegd had ik mezelf niet ingeschat als iemand die daar ooit toe zou behoren. De godganse dag van alles rondom je gezondheid in de gaten houden. Daar word je als geboren hypochonder toch knettergek van? Toch was er een goede reden waarom ik deze ring in mijn digitale winkelmandje gooide.

Het verminderen van stress staat al een tijd in mijn leven centraal. Te snel en te vaak gaat mijn lichaam in standje mayday. Onnodig, irritant én ongezond. Veel verschillende dingen heb ik geprobeerd, vaak maar even succesvol. Want doof voor de signalen merkte ik meestal niet eens dat het weer code rood was.

Je gedrag aanpassen op basis van iets dat je niet opmerkt, is lastig. Dus toen ik indrukwekkende beelden van de Oura ring zag en mijn collega fan van het eerste uur bleek, was ik om. Deze ring kon bepalen hoeveel stress mijn lichaam ervaarde, en kon dat bovendien via een hippe app op mijn telefoon in real time laten zien. Gestresst, geëngageerd, ontspannen of zelfs in de, door mij zo gewenste, herstellende staat? En niet alleen dat, ook mijn slaap, lichaamstemperatuur, hartslag en beweging zouden continu worden gemonitord.

Ik kocht. Schoof ‘m om mijn vinger. En het werkte. Ik kreeg, soms verrassende, inzichten in wat triggers waren en wat juist niet. Ik paste mijn gedrag steeds een beetje aan. Keek zeker 20 keer per dag naar mijn scores. En ja, vertelde dit dan ook aan iedereen die het wilde horen. Mijn vriend vergeleek ring met The Lord of the Rings: in de ban was ik.

Die kennis over hoe mijn lichaam werkt, gaf me houvast. Als ik het begreep, kwam het goed. Zoals ook neurobioloog en auteur Brankele Frank alles uitzocht wat er maar te weten viel over haar burn-out. Een burn-out expert werd ze, en ze schreef het boek Over de Kop, maar het kon haar er niet van weerhouden een tweede keer met een burn-out te eindigen. Wat er nog in de formule ontbrak, was voelen.

En ook ik was dat vergeten. Want wat nou als mijn slaapscore goed is, maar ik toch moe opsta? Of als ik ‘ontspannen’ ben, maar mijn hoofd ontploft van de prikkels? Of als ik alles volgens het boekje doe en toch geen goede scores heb door emotionele sores? De ring geeft objectieve data over mijn lichaam. Maar welke betekenis ik daaraan geef, is nog veel belangrijker. De combinatie, dát is waar het om draait.

Nu ik, naast naar mijn waarden kijken, ook meer stilsta bij hoe ik me voel, sport ik bijvoorbeeld soms juist ook even niet. Ondanks dat ‘de ring’ zegt dat ik best nog een rondje van 18 minuten stevig kan wandelen! Omdat ik moe ben, ondanks dat ik een goede slaapscore had. Gewoon omdat ik dat voel.