Het is niet lang geleden dat het gewoon was dat vrouwen niet werkten. Pas in 1956 werd de 'Wet handelingsonbekwaamheid' afgeschaft. Vanaf dat moment mochten vrouwen niet alleen deelnemen aan het arbeidsproces, ook hoefden ze niet langer toestemming aan de man te vragen om geld uit te geven, een bankrekening te openen, een verzekering af te sluiten of op reis te gaan. De vrouw zat tot die tijd thuis, maakte schoon, zorgde voor de kinderen en kookte. De man werkte en zorgde voor het geld.
Realiseer jij je dit? En dat dit beeld tot slechts 70 jaar geleden heel gewoon was? We vergeten het. Veel van onze deelnemers kennen de tijd echter. Sommige waren de eerste die mochten werken, Van anderen waren het hun moeders of grootmoeders. Van de mensen die werken bij Voeding Leeft, zijn het de moeders, of grootmoeders. Veel verder weg is het niet. Hoe jong je nu ook bent, de onderdrukking van de vrouw zit in je systeem, of je wil of niet.
Vandaag is het anders. Vandaag hebben ook vrouwen een stem en vandaag laten vrouwen zien dat een ander perspectief van cruciale waarde is. Vandaag nemen ook vrouwen de leiding. Vandaag is er steeds meer ruimte voor vrouwelijk leiderschap, waarin transparantie, vertrouwen en gelijkwaardigheid centraal staan. Waarin cijfers en menselijkheid hand in hand gaan en waarin succes niet alleen maar groei in geld is. Waarin - ook op het werk - gevraagd wordt hoe het werkelijk met je gaat. Laten we dit vieren op deze Internationale Vrouwendag.
Dank aan alle vrouwen, grootmoeders, moeders, dochters die hier hun bijdrage aan hebben geleverd, die gestreden hebben en nog steeds - elke dag - strijden voor gelijke behandeling. Met de inbreng van het vrouwelijk perspectief kan de wereld in evenwicht komen. Daar hoef je geen vrouw voor te zijn, ook mannen kunnen met een andere bril van leiderschap kijken en handelen. Daar laat Voeding Leeft niet alleen vandaag, maar al vanaf de oprichting, een mooi voorbeeld van zien.
Stel je voor. Dat je alles zou kunnen zien. Dat je de verbindingen zou kunnen zien die er wel zijn of niet. Dat je de onderstroom zou kunnen zien en datgene wat niet gezegd wordt. Dat je met het blote oog zou kunnen zien dat iets in essentie klopt, of juist helemaal niet. Of dat je zou kunnen zien waarom iets gebeurt of zogenaamd toevallig is, waarom iets terugkeert of achterwege blijft. Of waar iets heen beweegt.
Het zijn weken van uitersten. Het wereldbeeld is opeens veranderd en zonder dat ik het doorheb, werkt iedereen ineens weer thuis. Door de straten van de steden lopen mensen met bedekte gezichten en zelfs in de scholen van onze kinderen is dat het nieuwe beeld. In deze weken laaien de discussies en meningen op, soms nog ongenuanceerder dan we de afgelopen maanden zagen. In deze weken werden velen opnieuw geraakt in pijn, onzekerheid, verdriet.
Bij ziekte komt veel kijken, niet alleen fysieke, maar ook mentale en emotionele aspecten. En zingeving. Onze programma’s zijn rondom deze lagen gebouwd. De vier lagen staan niet los van elkaar. Ze beïnvloeden elkaar en vullen elkaar aan. Zo is het van belang dat je fysieke lichaam sterk is als jij je emoties wil kunnen reguleren. Emoties hebben op hun beurt effect op je gedachten en andersom. Zingeving kan weer effect hebben op hoe je je voelt (fysiek) en je gedachten en emoties.