Het Diabetes Dagboek van Emile #1
Deelnemer Emile neemt je mee in zijn ervaringen met diabetes type 2.
In december 2004 stelde mijn huisarts vast dat ik diabetes type 2 had. Ik kreeg metformine voorgeschreven, aanvankelijk 500 mg per dag. In 2006 werd dit verhoogd naar tweemaal daags 1000 mg, en in 2011 werd daar glimepiride (SU-derivaat) 2 mg per dag aan toegevoegd. Omdat ik sinds mijn vijftigste levensjaar minstens 3 en soms 4 keer per week 7 km aan Nordic Walking deed, kon ik de progressie van mijn diabetes type 2 min of meer onder controle houden. Maar ik herinner me ook dat ik constant dorst had en liters Spa rood dronk. Medio 2016 eindigde mijn huwelijk. Achteraf denk ik dat mijn diabetes type 2 hier mede een oorzaak van was. Hier kom ik later in deze blog op terug.
In 2017 zag ik een tv-spot over Keer Diabetes2 Om. Ik herinnerde mij de verschrikkelijke hypo’s van mijn vader. Hoe zijn humeur en gedrag veranderde wanneer zijn bloedsuikerspiegel te hoog was. Door de heldere informatie over de gevolgen van diabetes type 2 besloot ik me aan te melden voor het programma. Op 9 november 2017, ruim 5,5 jaar geleden, begon ik aan het programma Keer Diabetes2 Om, dat begon met een tweedaagse bijeenkomst met overnachting in een conferentieoord.
Ik herinner me de start van deze tweedaagse nog goed. We moesten nuchter aankomen en kregen meteen een glucosemeter, test strips, een prikpen en instructies. Het programma was strak, duidelijk en overzichtelijk. Voor het ontbijt een uur wandelen, dan bloedsuiker meten, ontbijten en een uur later opnieuw bloedsuiker meten. Hetzelfde ritueel herhaalde zich voor de lunch en het diner. Ook voor het slapengaan werd de bloedsuiker gemeten. Tussendoor werd onze buikomvang gecontroleerd. Ik ontdekte dat gerechten met onbewerkte producten en laag in (bewerkte) koolhydraten helemaal niet saai en smakeloos hoefden te zijn. Integendeel, ze waren gevarieerd en lekker. Ook leerden we etiketten lezen. Het was verbazingwekkend om te leren hoeveel suiker er in ons voedsel zit. Dit leidde ertoe dat ik andere producten ging kopen en daardoor ook anders ging eten.
Tijdens de pauzes na het eten en het meten van mijn bloedsuiker kregen we theoretische uitleg over de impact van voeding op ons lichaam. De schommelingen in mijn bloedsuikerspiegel na het meten van mijn bloedsuiker bevestigden de aangereikte theorie. De effecten van wat je eet op je lichaam zag ik direct terug in de gemeten bloedsuikerwaarden. Het regelmatig bloedsuiker prikken hielp me te begrijpen hoe mijn eetgedrag reageert op mijn lichaam en op mijn diabetes type 2.
Kort samengevat: door het programma leerde ik dat ik, door mijn leefstijl aan te passen, mijn diabetes type 2 kon beheersen. Dit kwam voor mij neer op twee essentiële veranderingen: dagelijks minstens een uur wandelen of sporten, bij voorkeur voor het ontbijt, en selectief en terughoudend zijn met koolhydraten in mijn voeding. Het merendeel van mijn voeding bestaat nu uit onbewerkte producten rijk aan eiwitten, vetten en vooral verse groenten.
Na die tweedaagse bijeenkomst kon ik al stoppen met veel van mijn diabetesmedicatie. Ik hoefde geen glimepiride meer te nemen en slechts één keer per dag 500 mg metformine. Ik herinner me zelfs deelnemers die na die twee dagen geen insuline meer hoefden te spuiten.
Het programma bood ondersteuning op twee manieren: door middel van terugkomdagen en een online community met veel informatie, weekmenu’s en ervaringen van andere deelnemers. Tijdens de terugkomdagen werd de theorie opgefrist en deelden we onze ervaringen en valkuilen om niet terug te vallen in de oude gewoonten. Een partner die je hierin steunt en bereid is anders te koken, is hierbij helpend. Ook familie en vrienden kunnen een belangrijke ondersteunende rol spelen, al is het maar om je aan te moedigen om niet toe te geven aan dat ene biertje. Het vergt mentale kracht en doorzettingsvermogen om, zelfs als het regent, elke dag een uur te wandelen en de trap te nemen in plaats van de lift.
Een treffende uitspraak van het programma is: "Er is geen diabetes-politie”. Dit betekent dat je best een keer kunt genieten van dat ene biertje of van die ene maaltijd met een lekker toetje. Ik heb geleerd dat ik mij niet meerdere keren per dag in mijn vingers hoef te prikken om mijn bloedsuikerspiegel te meten. Ook schrik ik niet meer wanneer ik ’s-morgens nuchter een wat hogere bloedsuikerwaarde meet. Want ‘s-nachts, terwijl ik slaap, scheidt mijn lever suiker af, wat kan resulteren in een wat hogere nuchtere bloedsuikerspiegel in de ochtend. Daarom is het ook zo belangrijk om voor het ontbijt een uurtje te bewegen.
Iedere drie maanden meet het ziekenhuis, op initiatief van mijn huisarts, mijn bloedsuikerspiegel. De gemeten HbA1c-waarde is voor mij belangrijk. De HbA1c is een maat voor het gemiddelde van de bloedsuikerspiegel in de afgelopen weken. Hierdoor zie je een paar biertjes, of een kop koffie met appeltaart niet terug in dit maandelijkse gemiddelde van de HbA1c. Door regelmatig mijn bloedsuiker te meten en te letten op de HbA1c-waarde heb ik geleerd hoe ik van het leven kan genieten zonder mijn gezondheid in gevaar te brengen.
Het is cruciaal om goed naar je lichaam te luisteren. Nachtelijk zweten, overmatige dorst, druk in je ogen of gewoon je niet lekker voelen zijn signalen die je niet moet negeren. Maar deze vervelende ervaringen motiveren me om vast te houden aan de leefstijl waar ik voor gekozen heb.
Mijn belangrijkste inzicht na ruim zes jaar ervaring met de levenswijze van Keer Diabetes2 Om is dat de leefstijl van bewuste voedingskeuzes en dagelijkse lichaamsbeweging loont. Een half jaar na een ingrijpende openhartoperatie liep ik voor de derde keer een Kennedymars. Ik herstelde snel want ik ging, door minstens vier keer per week flinke afstanden te lopen, met een goede lichamelijke conditie die operatie in.
Diabetes is een langzame sluipmoordenaar. Zonder dat ik het wist, had ik al diabetes. Na het volgen van programma merkte ik dat mijn communicatie en omgang met vrienden en kennissen door hen milder en gelijkmatiger werd gevonden. Ik herinner me maar al te goed hoe de hoge bloedsuikerspiegel van mijn vader zijn gedrag beïnvloedde. Dit deed me beseffen dat diabetes mogelijk ook mijn gedrag al lange tijd heeft beïnvloed. Het deed me denken aan de vrouw waarvan ik zielsveel van hield en waar ik van gescheiden ben. Diabetes is dus niet alleen een sluipmoordenaar voor je lichaam, maar ook voor relaties.
Mijn boodschap is, zelfs voor degenen die zich fit en gezond voelen, laat regelmatig je bloedsuikerspiegel controleren. Pak de sluipmoordenaar diabetes zo vroeg mogelijk aan.
Adri Platje, Helmond, 2 november 2023
Deelnemer Emile neemt je mee in zijn ervaringen met diabetes type 2.
Deelnemer Emile neemt je mee in zijn ervaringen met diabetes type 2.
Deelnemer Emile neemt je mee in zijn ervaringen met diabetes type 2.